I Kongens by

Eg var på jobbreise til Kongens by, København, før påske. Ikkje er eg professor og ikkje har eg tenkt å halda fram i akademia så veldig lenge. Men dei distré professortendensane er så absolutt tilstades. Sit fredeleg og roleg på jobb ein tysdag føremiddag før eg brått kjem på at eg skulle til København. På måndagen. Altså dagen før. Fekk bestilt billettar i siste liten og kom meg til København og nådde det viktegaste. Nemleg føredraget eg skulle halda. Som eg enno ikkje hadde skrive. Prosjektmøtet på Polarisation – eit internasjonalt prosjekt om polartorsk (Bore­ogadus saida) – gjekk strålande.

Og sjølvsagt måtte eg oppsøka ein lokal handarbeidsbutikk. Hos Rasmilla på Amager fekk eg sjekka ut Rasmilla sitt eige garn. Mange skryt over dette garnet – fantastisk mjukt og deilig. Det er det. Men etter å ha tafsa på det så innsåg eg at det ikkje er garnet for meg. Eg er veldig glad i det nordiske garnet som er hardt og stikkete; Rauma, Hifa og Kauni (dersom ein utvide det nordiske omgrepet) mellom andre. Ein anna grunn til å vitja Rasmilla var å sjekka ut Lópi frå Istex. Eg hadde oppdaga dette islandske garnet på Ravelry men hadde lyst å sjekka det ut før eg ville bestilla. Eg synest det er småskummelt å bestilla eit ukjent garn. Ikkje vita korleis det kjenst ut, ikkje vita korleis spinninga er og ikkje vita korleis fargane er. Så greitt å få sjekka ut hos Rasmilla.

Eg var i garnhimmelen. Nirvana. Total lukke.

Garn. Inspirasjon. Bøker.

Eg reiste heim med garn. Masse garn. Lópi Einband til genseren Hrađi og ei sjaltrøye. Boka «Islands strik» var med heimover. I tillegg kom eg heim med godt med Hjelholt Håndværksgarn som skal bli genser til meg sjølv. Eg skal ikkje frysa den komande vinteren.

Eit under at eg fekk alt med i handbagasjekofferten min. Ein formue i garn i tillegg til sovepose og liggeunderlag samt byblomar. Og sjølvsagt det eg hadde i kofferten min på veg nedover. Neste gong skal eg ha med større koffert og sjekka han inn.